De verering van Peerke Donders begint al tijdens zijn leven. Er wordt over hem gesproken als een heilige, als een eerbiedwaardige. Het proces van de officiële heiligverklaring van Peerke begint pas na zijn dood op 14 januari 1887.
Peerke Donders legde op 24 juni 1867 zijn kloostergelofte af. De overste van Peerke, J.B. Swinkels roemt Peerke dan al in een brief: ‘[P. Donders] heeft hier den naam van een heilige…’
Vanaf 1882 kreeg Peerkes confrater in Batavia de opdracht Peerkes gedrag op schrift bij te houden. Zijn overste in Suriname bleek in 1886 al over ‘enige haren van den Eerbiedwaardigen man’ te beschikken.
Op 14 januari 1887 stierf Peerke aan een nierontsteking. Op 15 januari 1887 werd hij begraven op de plantage in Batavia. In 1938 werd zijn houten kruis vervangen door een stenen monument.
Op 27 juli 1900 was zijn tijdelijke graf overgebracht naar de kathedraal van Paramaribo. Tot 27 januari 1921 bevond Peerkes graf zich achter de sacristie. Daarna kreeg het een centrale plaats voor het St. Jozefaltaar in de kathedraal. In 2010 werd Peerke ter gelegenheid van de restauratie en herinwijding van de kathedraal, herbegraven en bijgezet in een nieuwe graftombe, gefinancierd door de Stichting J. de Leeuw uit Loon op Zand.
In 1914, 1915, 1919, 1931 en 1936 liepen er processen tot zaligverklaring. De uiteindelijke zaligverklaring vond plaats op 23 mei 1982 in Rome. De wonderbaarlijke genezing van het jongetje Lowieke Westland vormde hiervoor de basis. Sindsdien worden serieuze pogingen in het werk gesteld om Peerke heilig te laten verklaren. Daarvoor is een tweede wonder nodig. De Stichting Petrus Donders Tilburg heeft een speciale werkgroep ´heiligverklaring´, die in nauw contact staat met de vice-postulatoren mevr. Claudia Peters voor Nederland en dhr. Edgar Amanh voor Suriname.
Peerke toonde een grote betrokkenheid bij de slaven en de zieken in Suriname. Hij kent zowel in Suriname als in Nederland vele vereerders. Deze twee belangrijke aspecten zorgen ervoor dat Peerke wordt voorgesteld als patroonheilige van de multiculturele samenleving.