Op 23 mei 1982 werd Peerke Donders zalig verklaard. Daarmee erkende de Kerk dat hij de deugden geloof, hoop en liefde – tot God en de mensen – heldhaftig heeft geleefd, maar ook inzake wijsheid, rechtvaardigheid, moed en zelfbeheersing heeft overtuigd.
Als religieus waren voor hem tevens de deugden armoede, kuisheid en gehoorzaamheid belangrijk. Zijn nederigheid werd noemenswaardig en heldhaftig bevonden. Ook heeft de Kerk een wonder op zijn voorspraak erkend. Sindsdien mag Peerke Donders in de bisdommen Den Bosch en Paramaribo evenals in de kring van redemptoristen, waartoe hij behoorde, publiekelijk worden vereerd. Voor een heiligverklaring, waarna hij alle mensen publiekelijk als voorbeeld mag worden voorgehouden, eist de Kerk een tweede wonder, een onverklaarbare genezing, op voorspraak van Peerke Donders. Zij ziet een wonder als een bevestiging dat een overledene daadwerkelijk zo nabij God is dat God naar hem luistert.
De beslissingen in dat proces worden door de Paus genomen. Eerste stap in dit proces is de eerbiedwaardigverklaring. Tweede stap is de zaligverklaring, waarvoor aangetoond moet worden dat een wonder is verricht. Als is aan te tonen dat de zaligverklaarde een tweede wonder heeft verricht, is het mogelijk dat de Paus besluit tot een heiligverklaring.
Voor Peerke verloopt dit als volgt:
– Vanaf 1900 loop het proces tot zalig- en heiligverklaring.
– Op 14 mei 1913 wordt Peerke Donders door de Paus eerbiedwaardig verklaard, de eerste stap naar een heiligverklaring.
– Apostolische processen worden gevoerd in 1914, 1915, 1919, 1931 en 1936.
– De wonderbaarlijke genezing van het Tilburgse jongetje Lowieke Westland vind plaats op 7 november 1929. Lowieke was anderhalf toen hij geveld werd door een ernstige ontsteking in zijn rechterbeen. Kompressen met water uit de put van Peerke Donders hielden het gezwel koel. Vlak voordat Lowieke in het ziekenhuis een operatie zou ondergaan, bleek hij onverwachts plotseling kerngezond. Opmerkelijk, de medici stonden voor een raadsel. Dit raadsel is het enige kerkelijk goedgekeurde ‘wonder’ waardoor Peerke zalig is verklaard.
De plek waar Peerke Donders woonde voor zijn vertrek naar Suriname is een bedevaartsoord geworden. Velen vinden daar een plek om te bidden. Ook al is Peerke nog niet heilig verklaard, de plek staat toch bekend als het heiligdom aan de Heikant.
De Pater Dondersput wordt gezien als bron voor water met een veronderstelde miraculeuze kracht voor de eerste pelgrims. In 1900 is de put omgeven door een eikenhouten schutsel. Tevens werd er een bord geplaatst met de tekst: ‘Het water van dezen Pater Dondersput was duizenden vromen pelgrims reeds tot nut; niet in ’t water was de kracht gelegen maar het vroom gebruiken bracht den zegen’. De put is om onbekende redenen in de loop van de jaren vijftig gedempt. In 1923 werden de kapel en een stenen put gebouwd. De put is in 2004 gerestaureerd.
Het geboortehuisje onderging in 1931 een reconstructie. Het weefgetouw in één van de kamers van het huisje is afkomstig van de Tilburgse thuiswever Frans Robben (ca. 1880-1920). Deze werd in 1998 door het Textielmuseum in Tilburg gerestaureerd.
In 1933 werd het monument voor de ingang van het park geplaatst.
Gefinancierd door duizenden Tilburgers werden in 1937 de kruiswegstaties gemaakt. In 2004 werden deze gerestaureerd.
De openluchtkapel werd in 1982 gebouwd ter gelegenheid van de zaligverklaring van Peerke. In 2009 is deze kapel gesloopt om plaats te maken voor het Peerke Donders Paviljoen.
Op de 200e geboortedag van Peerke, 27 oktober 2009, was de opening van het Peerke Donders Paviljoen.
Heeft u zelf of in uw omgeving een mogelijk onverklaarbare genezing op voorspraak van Petrus Donders meegemaakt, kunt u dit melden aan:
mw. C. Peters, Lusthoflaan 29, 2316 HX Leiden of per e-mail aan vicepostulator@peerkedonders.nl.